Wat zijn de grootste bedreigingen bij de Goudse energietransitie?

Gouda – Het gaat om twee bedreigingen die men deels zelf veroorzaakt. Laten we eerst duidelijk maken dat de energietransitie nodig is om de CO2 uitstoot sterk te verminderen en uiteindelijk uit de wereld te helpen. Zo moet ook Gouda meewerken aan het landelijk opgestelde programma om o.m. in 2021 verkenningsbuurten aan te wijzen. In dergelijke buurten moet worden onderzocht op welke wijze in 2030 zo’n 49 procent minder CO2 uitstoot ten opzichte van 1990 te realiseren is. Recentelijk heeft de gemeente, onder aanvoering van wethouder Hilde Niezen, het Goudse traject bekend gemaakt.
Dit is breed gepubliceerd en wie daarover iets gemist heeft kan de informatie onder andere terugvinden op de site www.maakgoudaduurzaam.nl

De bedreigingen zijn geld en tijd
Dat de operatie veel geld gaat kosten zal niemand verbazen. Niezen zegt letterlijk dat de transitie voor iedereen betaalbaar moet zijn en dat zij daarvoor ook wat van het rijk verwacht. Vooralsnog zit juist bij het rijk het probleem zolang vanuit den Haag niet bekend wordt gemaakt waar steden als Gouda op kunnen rekenen. De coronacrisis is op dit moment alles overheersend en het is maar de vraag welk beleid na de verkiezingen zal worden gevoerd. Uit eigen middelen zal Gouda niet zoveel kunnen doen; men moet al reserves aanspreken door de uit de hand gelopen kosten voor de WMO en de Jeugdopvang. Het komt er voorlopig dus op neer dat een beroep wordt gedaan op eigenaren van woningen om alvast in deze transitie te investeren. Daarbij is te denken aan de volgende groepen die bijvoorbeeld kunnen werken aan betere isolatie, zonnepanelen of nieuwe warmtebronnen:

  • Eigenwoningbezitters die voldoende financiële middelen hebben, geld kunnen lenen of hun hypotheek kunnen uitbreiden.
  • Eigenwoningbezitters die misschien wel de middelen hebben maar niet zeker zijn dat ze er na de terugverdientijd nog wonen of die in historische panden wonen.
  • Eigenwoningbezitters die überhaupt niet over voldoende financiële middelen beschikken en/of niet kunnen lenen.
  • Verhuurders van woningen in de vrije sector. Van beleggers tot huisjesmelkers.
  • Woningcorporaties, die overigens al uitgemolken worden door de rijksoverheid, geïnitieerd door voormalig minister Blok van binnenlandse zaken.

Kortom, het gasloos maken is in 2021 nog niet aan de orde maar de gemeente hoopt dat zoveel mogelijk bewoners van de verkenningsbuurten nu al bereid zijn om te  investeren in isolatie en andere energiebronnen.

De stad wil in 2040 geheel aardgasvrij zijn
Met deze uitspraak van Niezen gaat de wethouder er kennelijk van uit dat alle burgers dat ook nodig vinden. Zij is niet de stad maar een van de wethouders en als zodanig vindt zij dus dat Gouda het beste jongetje van de klas moet zijn. Aan haar standpunt zitten twee eerder genoemde consequenties. Geld en tijd. Voor de energietransitie, maar zeker ook voor het draagvlak, moet er geld van het rijk komen. Wanneer en hoeveel is echter nog onbekend. Het is een utopie te denken dat Gouda het geld voor de transitie in één keer gaat ontvangen, dus voor de periode van 2021 t/m 2050. Maar ook niet het geld dat bestemd is voor de laatste 10 jaar in de periode vóór 2040, de einddatum die Niezen voor ogen heeft. Conclusie, het is onbekend hoeveel geld beschikbaar komt en ook niet of het rijk 10 jaar wil voorfinancieren. De landelijke doelstelling is immers 2050.

Waarom niet wachten op waterstof?
Het antwoord wordt beschreven in de gemeentelijke informatie onder “Duurzame bronnen”. Men gaat er daarbij van uit dat er veel niet duurzame industrie nodig is om waterstofgas te produceren. De afsluitende zin luidt: “De schaarse hoeveelheid waterstof die er dus is, zal eerder naar de industrieën gaan”.
Dit is een verouderde zienswijze en wordt tegengesproken door onderstaande citaten uit eerdere publicaties:

  • Nieuwe technologie produceert zelfs waterstof zonder CO2 uitstoot. Rotterdam zet in op de grootse groene waterstoffabriek van Europa.
  • De Europese Commissie heeft recentelijk bekend gemaakt waterstofgas te gaan stimuleren. Productie in Groningen via een giga waterstoffabriek met groene energie van een groot windpark in zee. Men voorziet in de Eemshaven Groningen groeien tot “Waterstofpakhuis van Europa”.
  • De topman van Havenbedrijf Rotterdam, Allard Castelein, onderzoekt of het concern groene waterstof uit IJsland kan importeren. Rotterdam wil de waterstofspil worden in Europa’s CO2-arme toekomst.

Met dergelijke ontwikkelingen in het vooruitzicht is het dus zinvoller om niet uit te gaan van 2040. Als Europa en Nederland mikken op 2050 waardoor in de komende 30 jaar alle nieuwe energiebronnen en -ontwikkelingen kunnen worden meegenomen, is de haast die Niezen koestert nergens voor nodig. Ook CDA-raadslid Niels Honkoop  verwees eerder naar onderzoeksrapporten van het PBL: “Naar verwachting is groen waterstofgas na 2030 in grote mate beschikbaar”. In een te korte tijd geforceerd geld uittrekken, dat door de laatste ontwikkelingen waarschijnlijk niet nodig is, kan het beter besteed worden aan andere doelen zoals onderwijs, gezondheidszorg en veiligheid. Dus elektriciteit waar het moet en groen gas waar het kan!

21-20-2020 11:20