Mijn vriend en ik vonden het hoognodig om het stadse leven even achter ons te laten om samen de rust op te zoeken in het Oosten. We boekten voor een prikkie een ‘luxe’ stacaravan in Drenthe onder het mom van ‘glamping’. Ook leenden we het hondje van mijn moeder als goed wandel-excuus. We verheugden ons er al weken op: even weg, een hutje op de hei, lekker helemaal niks behalve wandelen en daarna eten op de houten veranda. Toen de dag daar was, konden zelfs de onheilspellende, donkere wolken de pret nog niet drukken.
We zijn inmiddels een jaar samen en hebben naast een tripje naar Parijs nog weinig gedeelde vakantie-ervaring. Het is dus ook een kwestie van uitproberen; wat bevalt ons wel en wat niet. Het wandelen in de natuur klonk ons als muziek in de oren. En ongeacht harde wind en een plaatselijke slagregen in ‘t gezicht, genoten we daar ook enorm van. Echter, vervolgens terugkeren in een stacaravan waar mijn vriend alleen zijlings door de deuren kon en waar de bank de hardheid had van een hunebed, begon ons toch wat tegen te staan. De houten veranda was doordrenkt van het regenwater en we waren zelfs genoodzaakt met de deur dicht de verwarming aan te zetten om het enigszins behaaglijk te hebben.
Het duurde niet lang of we begonnen naar huis te verlangen. Naar ons fijne appartement in het mooie Gouda. Waar je lekker kunt wegzakken in de bank en de dijk prima volstaat als rustgevend wandelgebied.
“Wat doen we hier nog?”, vroeg ik hem na het wasrek verschoven te hebben om bij de koelkast te kunnen. “We lijken wel gek! Thuis is het toch veel fijner?”
Mijn vriend lachte. “Kom schat. We gaan.”
En zo zaten we na drie dagen weer vol enthousiasme in de auto naar huis.
De conclusie? Een béétje luxe kunnen wij toch wel waarderen. Of anders in ieder geval een zonnetje!
Maar bovenal: er gaat niets boven thuiskomen in deze mooie stad.
Heeft u lokaal nieuws uit Gouda of omgeving?
Mail het ons via redactie@degouda.nl
04-05-2018 16:00