De app is in Nederland nog niet eens uit, maar dat heeft weinig invloed op de populariteit van Pokémon GO bij jongeren. Veel jeugdigen zijn in de ban van dit spel waarbij het de uitdaging is om in totaal 151 Pokémons te vangen.
Ze kunnen overal zitten. De app toont waar in jouw buurt de wezens zijn te vinden. Daar moet je heen lopen. De voetjes op het scherm geven de afstand aan, en vervolgens kun je ze vangen door er een bal heen te swipen. Deze ballen moeten worden opgehaald bij een Pokéstop. Eén van die stops is te vinden voor het kantoor van weekblad deGouda in de Crabethstraat. Hier konden woensdagmiddag 13 juli ook Pokémons worden gevangen. Waarom zijn jongeren zo enthousiast over Pokémon GO?
Nick van Zon & Etienne Soonius:
Het is voor ons jeugdsentiment. Hierop hebben we zitten wachten. Het is fantastisch. Je komt andere spelers tegen, het verbroedert. Het voelt alsof we weer zes zijn. De raarste plek waar we een Pokémon hebben gevangen was om twaalf uur ’s nachts bij Rugby Football Club Gouda, waar we over het hek sprongen op het veld om achter Pokémon aan te gaan.
Danny Hol:
Het is een leuk concept. Het zet de jeugd aan om in beweging te komen en naar buiten te gaan. Ik loop elke dag zo’n vijf tot tien kilometer om een Pokémon te vangen. De gekste plek waar ik een Pokémon ben tegen gekomen was op de wc.
Nigel Kombrink:
Het is een beetje een jeugdsentiment, hele omwegen nemen om die zeldzame Pokémon te vangen die je vroeger op tv en op je Gameboy had en zag. Het werkt erg verslavend, maar voor je gezondheid is het goed. Het is een leuk spel, normaal spreken we af voor Fifa en nu lopen we buiten als kleine kinderen te zoeken naar Pokémons. Van jongsaf aan ben ik opgegroeid met Pokémon. Vooral de mensen die zijn geboren in de jaren 1990 tot 1997 hebben de Pokémon rage meegemaakt. Het was elke dag op tv en iedereen had Pokémonkaartjes. Het mooie eraan is dat je in contact komt met andere mensen en nieuwe sociale contacten legt.
Lorenzo Kok:
Het is leuk en het zorgt ervoor dat je in beweging blijft. Ik zou zelfs naar New York gaan om een Pokémon te gaan vangen. De raarste plek waar ik een Pokémon heb gevangen, was de sportschool. Ik heb veel scheve gezichten gezien toen.
Deveny van Setten:
Ik speelde vroeger non stop Pokémon , het is een beetje een jeugdsentiment. Het is niet dat ik speciaal ergens naartoe zou reizen om Pokémon te spelen, maar als ik toevallig naar Rotterdam moet neem ik natuurlijk wel mijn opgeladen telefoon en twee powerbanks mee. Ik vind het een supertof spel, misschien lijkt het wat kinderachtig of wat mensen ook zeggen, het is voor mij echt een jeugdsentiment. Daarnaast is het ook heel erg motiverend. Voor sommige dingen moet je bijvoorbeeld 5 km lopen om een doel te bereiken, en alle punten waar je pokeballs kunt krijgen zijn kunstwerken en bijzondere gebouwen. Ik zie ineens veel in Gouda dat me nog nooit was opgevallen, het zorgt ervoor dat je je eigen en andere steden toch ook op een andere manier ziet, en het motiveert je ook nog om te bewegen. Top spel.