Levensgroot portret Guusje van Dongen
Isaac Israëls schilderde Guusje van Dongen meerdere malen. Museum Gouda heeft een levensgroot portret van haar in langdurige bruikleen verworven. Het portret is geschilderd tijdens de Eerste Wereldoorlog, 1916.
Guusje van Dongen was getrouwd met een vriend van Israëls: Kees van Dongen, ook schilder. Ze woonden in Parijs.
Toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak, was Guusje van Dongen met haar dochter Dolly in Rotterdam bij haar ouders. Ze kon niet terug naar Parijs vanwege die oorlog. Haar man bleef in Parijs.
Isaac Israëls schilderde graag vrouwen. Guusje heeft meermalen tijdens de oorlog voor hem geposeerd. In dit portret kijkt de schilder als het ware tegen haar op. Het model heeft zich voor de schilder uitgedost in Spaans kostuum en tokkelt op de mandoline.
In 1918 ging Guusje weer terug naar Parijs. In 1921 zijn Kees en Guusje van elkaar gescheiden. Zij bleef in Parijs, schilderde ook en overleed in 1946.
Guusje van Dongen is in de kunstgeschiedenis bekend geworden als de vrouw van Kees en het model van Isaac. Haar eigen schilderwerk is in de vergetelheid geraakt. Honderd jaar geleden was de kunst nog grotendeels een mannenzaak.
Het monumentale portret is haast te groot voor in de huiskamer en zo in beheer van Museum Gouda gekomen.
Museum Gouda heeft het aantal Israëls hiermee op zes stuks gebracht, gedeeltelijk in eigendom, gedeeltelijk in bruikleen.
De losse toets, de expressieve stijl, de onderwerpkeuze; het past goed in de sfeer van Museum Gouda.