Gouda – Vanaf oktober kiest Weekblad deGouda iedere week een activiteit uit in de agenda om op bezoek te gaan. Hoe gaat het er eigenlijk aan toe bij die club voor klaverjassen, bij de open dag van de langlaufvereniging of bij het Repair-café? Deze week: Ontmoetingscafé de vrijheid.
Ze was voor een festival in Italië toen een journalist over haar voorstelling schreef. Een Iranese vertegenwoordiger las het stuk en Astera kon op slag niet meer terug naar thuisland Iran, waar ze onder de radar, verboden theater maakte. Deze vrijdagmorgen zit zij voor het eerst aan tafel bij Ontmoetingscafé de vrijheid in de Chocoladefabriek. Ze is daarmee een van de vele inburgeraars die gebruik maken van het ontmoetingscafé, om elkaar te ontmoeten en de taal te oefenen.
Effe meedoen met… Ontmoetingscafé de vrijheid
Het ontmoetingscafé zit iedere vrijdag in de Steenlandzaal (vandaag eenmalig in de zithoek, tussen de typemachines) en wordt vrijwel geheel bemand door vrouwelijke vrijwilligers. Zij komen er om met inburgeraars en leergierige nieuwe Nederlanders de taal te oefenen. Het horen van elkaars gebruiken, cultuur en verhalen is leuk, vindt vrijwilliger Annet: “omdat zoveel mensen, van zoveel verschillende landen komen, heb je heel veel verschillende verhalen.”
Het niveau van deelnemers loopt enorm uiteen, merk ik al gelijk aan de tafel met Astera. Zo is de Soedanese Asmaa al vijf jaar in Nederland en kan zij zich goed verstaanbaar maken. De jonge vrouw studeerde architectuur in haar thuisland en gebruikt de jaren dat haar kinderen klein zijn voor extra Nederlandse les. Daarna hoopt ze aan de slag te kunnen, wie weet als architect. Astera is nog maar sinds oktober in Gouda en bezoekt het ontmoetingscafé vandaag voor het eerst. Ze denkt nog in verschillende talen, omdat haar Nederlands nog zo beperkt is: “eerst komt het woord in het Farsi, dan het Franse woord en dan pas het Nederlandse woord”, legt ze uit. Met een spoedcursus Nederlands aan de Erasmus Universiteit hoopt Astera snel stappen te kunnen zetten in Nederland.
Betekenis van namen
Ik verplaats me naar een volgend groepje en krijg een gastvrij onthaal van Zeret, Musa en Marina. De Eritrese Zeret, een jaar of dertig oud, is van huis uit christelijk. Wanneer we over de betekenis van namen praten begrijpt hij dus waarom ik Peter heet; een verwijzing naar discipel Peterus ofwel ‘rots in de branding’. Maar ook zijn eigen naam, Zeret heeft een christelijke betekenis, namelijk ‘zaadje van Maria’. Dat refereert naar Jezus, constateert vrijwilliger Marina: “ik moet dus eigenlijk met veel respect met jou spreken”, lacht zij. Zeret legt even later uit dat de naam van de Eritrese dictator Afawerki, ‘mond van goud’ betekent. Dat vindt Marina erg ijdel.
Het initiatief
Om me heen zie ik intussen meerdere inburgeraars langs lopen. Ze horen bij een van de inburgeringsklassen die hier wekelijks op bezoek komt. We kunnen zeker nog mensen gebruiken, zegt coördinator Mijvie Oosterom daarop. Want het liefste wil zij ook voor deze deelnemers een vrijwilliger hebben, zodat zij goed kunnen oefenen. Met ruim tien vrijwilligers is het overigens al een mooie groep. Mijvie wijst ook op de waardering voor het ontmoetingscafé. Ze laat foto’s zien van vorige week, toen wethouder Dijkstra hier was om een praatje te houden. De betrokken vrijwilligers komen wanneer het schikt, want helpen gaat hier zonder verplichting, zo wordt me op het hart gedrukt. Zowel voor de vrijwilligers als de leerlingen geldt, aanschuiven staat vrij.
Tekst en foto’s: Peter Riphagen
Heeft u lokaal nieuws uit Gouda of omgeving?
Mail het ons via redactie@degouda.nl