Bep gaat voor geen goud weg uit Korte Akkeren

Gouda – In de eerste editie van Weekblad deGouda van 2018 plaatsten we onze Top 50 meest bijzondere Gouwenaars. Stuk voor stuk mensen met een verhaal. In de komende maanden brengen we steeds een van onze toppers voor het voetlicht. Bep Rijsbergen staat op de 45ste plek in onze Top 50 der bijzondere Gouwenaars, vanwege haar actieve inzet voor het wijkteam Korte Akkeren.

Het team bevindt zich in het voormalige pand van de Jan Ligthartschool. Bep en ik nemen daar plaats aan een tafeltje bij het raam. Vol passie vertelt ze over de wijk waarin ze is opgegroeid en waar ze voor geen goud weg zou willen. Door een kennis werd Bep erop geattendeerd, dat ze op de 45ste plaats staat in onze lijst der bijzondere Gouwenaars.

“Ik was erg verbaasd. Wat ik mij dus afvraag is hoe jullie er bij komen dat ik één van de vijftig belangrijke Gouwenaars ben, terwijl er buiten mij nog honderden te benoemen zijn”, aldus Bep. Ondertussen bestaat het wijkteam Korte Akkeren 26 jaar, waarvan Bep zich er al 23 inzet voor het team. Dat vinden wij zeker een hele goede reden om Bep te vermelden in onze lijst.

Al vanaf haar twaalfde is Bep bezig met vrijwilligerswerk. Op die jonge leeftijd hielp ze al mee in het buurthuis ’t Spant in Kort Haarlem en was ze actief bezig met het buurtkrantje van deze wijk. Bep rolde van de ene vrijwilligersfunctie zo in de andere en kwam uiteindelijk terecht bij het wijkteam Korte Akkeren. Door de start van buurtpreventie, wat nodig was voor parkeeroverlast in de wijk en overlast vanuit het buurthuis, is Bep nog actiever geworden in het team.

Gezelligheid

Over de vraag of Bep ooit iets anders zou willen, hoeft ze geen seconde na te denken: “Dit is echt wat ik wil. Alle blije, lachende en genietende gezichten, daar doe ik het voor.” Ze is volledig op haar plek in het gebouw, dat voorheen een school was. Tegenwoordig is het gehele pand gevuld met verschillende organisaties, waaronder ook Gemiva, een organisatie die zorg en ondersteuning geeft aan mensen met een beperking. Vroeger was dit wel anders, toen zaten ze met alleen twee vrijwilligers van het wijkteam in het grote gebouw.

Bep geniet met volle teugen van alle gezelligheid die de mensen met zich meebrengen. “Ik zeg weleens: sommige cliënten van de Gemiva zijn gewoon mijn kinderen geworden en ik zou hen echt niet willen missen.” De cliënten zijn ook erg op Bep gesteld. Tijdens het interview valt het mij op dat iedereen die binnenloopt haar vriendelijk gedag zegt. Tussendoor worden we even onderbroken door een lieve cliënt, die Bep een warm compliment schenkt.

Trots op 5 mei

Alle vrijwilligers van het wijkteam bij elkaar vormen de ogen en oren van de wijk, voor de gemeente, voor de politie, voor de woningcoöperaties en voor de bewoners. Daarnaast kun je voor verschillende dingen terecht bij het team. “Op maandag en dinsdagmiddag hebben we een creatieve activiteit voor iedereen. Op dit moment hebben we een vast groepje van 23 vrouwen en één man. Graag zouden we nog meer mannen zien”, zegt Bep lachend.

Daarnaast hebben ze een keer in de week een kinderactiviteit voor jonge kinderen en staan er buiten bakken met moestuingroentes, waar kinderen hun eigen groente kunnen verbouwen. Op maandag en dinsdag geven ze ook taallessen voor iedereen die Nederlands wil leren. “Ik ben het trots op het programma van activiteiten op 5 mei. Toendertijd, twaalf jaar geleden, ben ik dat als eenmansactie begonnen. Dit kwam eigenlijk door onze oude burgemeester die ooit zei: ‘Op 4 mei is er heel veel te doen in Gouda, maar op 5 mei is de stad uitgestorven’. Toen bedacht ik, ik ga iets leuks organiseren voor kinderen op deze dag. Dat vind ik heel erg belangrijk.”

Onderling contact

Bep woont sinds 1975 in Korte Akkeren, daarvoor woonde ze in de binnenstad aan de Nieuwehaven. “Mijn opa en oma woonden hier in de straat en ik zat hier op school, praktisch gezien ben ik hier opgegroeid”, vertelt Bep. “De wijk is gezellig en sociaal. Er zijn veel contacten onderling en de sfeer is veilig. Ik ga hier gerust ’s avonds om tien uur vandaan op de fiets en rij terug door het donker naar huis. Ik voel me dan zeker niet onveilig”, aldus Bep.

Wat Bep wel erg mist is het gezamenlijk buiten zitten in de wijk. Vroeger schilden mensen de aardappelen voor deur en maakten ze buiten de groente schoon. “Gezellig buiten zitten met de buurt is er bijna niet meer bij. Jammer vind ik, want dat was wel het karakter van de wijk.”

(Bron: deGouda.nl)
Heeft u lokaal nieuws uit Gouda of omgeving?
Mail het ons via redactie@degouda.nl

15-04-2018 15:00