Gouda – Drie en een half jaar geleden overleed hun vader. Nu stappen de zes broers uit gezin Boon op de fiets om deze zomer mee te doen aan de Alpe d’Huzes, een sportevenement waarbij geld wordt ingezameld om kanker tegen te gaan, door deelnemers die fietsend, hardlopend of wandelend de Franse berg Alpe d’Huez beklimmen. Een verbroederend familieproject van Leen (53), André (50), Henk (46), Mark (43), Eef-Jan (42) en Gilles (35): deGouda vertelt hun verhaal.
De zes broers uit het gezin van negen, geboren en getogen in Gouda, houden wel van fietsen. Wat betreft de Alpe d’HuZes spraken ze altijd al over ‘eens ooit’. En dit jaar gaat het gebeuren. Henk, Gilles en hun moeder vertellen over dit traject.
Het was Gilles die de aanzet tot actie gaf om dit jaar samen de uitdaging aan te gaan, nadat de oudste zoon van Henk met een vriend de Alpe d’HuZes heeft gefietst. Gilles: ‘Toen dacht ik: dat moeten wij ook doen. Van het een kwam het ander: er is een appgroepje ontstaan, we hebben het er een avond over gehad. Niet iedereen was even enthousiast in het begin, maar nu is niemand meer te houden.’
Henk: ‘We begonnen met onze pagina op de site van de Alpe d’HuZes en lieten een groepsfoto maken, we kregen de eerste stortingen binnen, we begonnen te fietsen: op een gegeven moment is het allemaal gaande en in de loop van het proces wordt het enthousiasme steeds groter. De weg ernaartoe vind ik al zo gaaf.’
Dat traject bestaat natuurlijk uit veel trainen. Henk: ‘Vier broers wonen in Gouda, dus die training gaat vrij makkelijk. We houden elkaar scherp middels de appgroep.’ Weer of wind, ze trainen elke zaterdag. ‘Nu is het nog vroeg donker, maar als het later licht is, pakken we de avond ook mee. Vanaf april gaan we echt vlammen; we moeten veel kilometers maken! Het enige probleem is dat Nederland geen bergen heeft, dus we zullen het met de wind moeten doen. Een paar van ons weten wel hoe het is om in de bergen te fietsen, maar één heeft het nog nooit gedaan, dus dat wordt heel spannend.’
Het leuke is dat de moeder van de broers op de fietsdag zelf deze zomer in Frankrijk er ook bij is. Gilles: ‘Onze oudste zus kwam met het idee om ma mee te nemen. Dat is natuurlijk best een onderneming.’ Ze beaamt dat ze eerst ook wel tegen de reis op zag, maar nu vindt ze het vooral leuk om boven op de berg iedereen op te vangen: ‘Ik hoop dat ik ze een voor een boven zie komen!’
Henk: ‘We hebben allemaal ons eigen doel. Een paar zullen een paar keer de berg op fietsen en dat is genoeg. Wij (hij kijkt naar Gilles) proberen zes keer. Ik heb de berg één keer gefietst en toen was ik al blij dat ik überhaupt boven kwam. Eén en zes is een groot verschil; dat boezemt wel wat angst in. Het is een kwestie van veel trainen en op het juiste moment pieken en dan zien we hoever we komen.’
Moeder: ‘Die zes keer is natuurlijk geen verplichting. Ik heb altijd gezegd dat ze ook naar hun lichaam moeten luisteren. Vooral om de oudere broers maak ik me wel eens een beetje zorgen. Het is niet niks en ik ben wel zuinig op mijn jongens!’
De broers weten waar ze het allemaal voor doen: met het geld dat ze ophalen kan onderzoek worden gedaan naar kanker. Henk: ‘Zo kunnen we een steentje bijdragen. Je bent altijd machteloos om dit soort processen tegen te gaan, maar voor je gevoel doe je iets om kanker de baas te worden. Zeker als je alle reacties ziet, hoort en leest van mensen die je steunen, besef je dat het veel losmaakt: iedereen heeft binnen zijn directe omgeving wel te maken met een vriend of een familielid die met de ziekte in aanraking komt; het is veel meer dan alleen je eigen vader die overleden is aan kanker.’
Gilles: ‘Als ik op de fiets zit, denk ik regelmatig aan mijn vader, juist ook omdat je hiervoor traint. Als ik er even doorheen zit, bedenk ik me: we doen het ergens voor.’
Moeder: ‘Toen mijn man ziek was, hebben we hem met z’n allen verzorgd. Vooral de laatste tijd, toen het steeds moeilijker werd: één telefoontje en ze stonden weer klaar. Dat was heel fijn.’
Gilles: ‘Onze vader is vijf jaar ziek geweest. Na alle chemotherapie en bestralingen is hij op een gegeven moment stabiel verklaard, maar de kanker kwam weer terug. Zeker het laatste halfjaar ging het heel hard. We zagen hem echt aftakelen, dat was het moeilijkste.’
Toen waren ze veel samen; nu zijn ze dat ook. Gilles: ‘Het verbroedert: we doen dit met zes broers en dat is tof. Ieder is er op z’n eigen manier mee bezig, en ook met elkaar – ook omdat ma en m’n oudste zus komen.’
Donderdag 6 juni is de dag. Die week hebben de broers een huisje in de buurt van de Alpe d’Huez. Hun plannen? ‘Een beetje trainen, een gezellige week hebben en wat rusten.’ ’s Donderdags is de fietsdag en ze hebben er vooral zin in. Met de glimlach van hun vader in gedachten komt het zeker goed.
Meer lezen en/of het team steunen? https://www.opgevenisgeenoptie.nl/fundraisers/T-BOON
Heeft u lokaal nieuws uit Gouda of omgeving?
Mail het ons via redactie@degouda.nl
Download nu deGouda App voor iOS en Android
03-03-2019 14:58