Sinds het najaar van 2016 verblijft Goldschmidt op het Hogeland van Groningen. Elk boek van Goldschmidt begint met intensief journalistiek en participerend onderzoek. Ze herkent zich in de werkwijze die door Philip Roth zo treffend beschreven werd: Eerst spring ik een tijdlang op de duikplank van de werkelijkheid, voor ik het water van de fictie induik.
Het boek Schokland, dat volgens dit procedé is gerealiseerd is in september 2018 bij Uitgeverij Cossee verschenen.En over dit boek gaat haar lezing, welke een combinatie is van verhalen, voorlezen, filmpjes en foto’s.
(Na het verschijnen van het boek, kreeg ze overigens nogal wat reacties, waarover zij in haar blog geschreven heeft).
Het Hogeland van Groningen is een wiebelig land geworden. De grond trilt steeds vaker. Femke, goed met dieren maar niet met mensen, wil het familiebedrijf Schokland overnemen, maar wel op haar voorwaarden. Zij ziet niets in de ambities van haar moeder, die vindt dat het bedrijf moet groeien. De spanningen tussen moeder en dochter nemen toe, steeds vaker ontvlucht Femke naar het rietland, waar ze haar rust hervindt tussen de kuifeenden en de baardmannetjes.
En dan duikt er een jonge boerin op. Een buurman wordt dakloos. Er ontstaat een ludiek protest in de dorpsgemeenschap tegen het leegtrekken van de bodem. En als dat niet helpt zijn er mensen die vinden dat er tot hardere actie moet worden overgegaan.
Saskia Goldschmidt debuteerde in 2011 met Verplicht gelukkig, portret van een familie, een boek waarin ze onderzoekt hoe trauma’s van ouders, behept met overlevingsschuld, worden doorgegeven aan de naoorlogse generatie. Na deze wervelende start had Goldschmidt de smaak te pakken en anderhalf jaar later volgde haar eerste roman De Hormoonfabriek. Het boek stond op de Longlist voor de Libris Literatuurprijs en werd genomineerd voor de Euregioprijs. In 2015 verscheen De Voddenkoningin, waarover ze eerder al bij boekhandel Verkaaik vertelde.
|