Gouda – Sommige mensen kiezen ervoor om heel anders te wonen en te leven dan de meesten van ons. Een portret van Jack van Dijk.
Wie vanuit Gouda richting Stolwijk rijdt, komt langs de Provincialeweg een oude melkbus tegen die als brievenbus wordt gebruikt. Daarachter doemt een eiland op waar je alleen kunt komen met een gammel bootje. Op dat eiland woont Jack, een excentrieke man die een rijk verleden heeft in de wereld van de bloemen, een zwarte band in jiujitsu en een eigenzinnige manier van leven.
Sinds 1994 woont Jack op het eiland, eerst in een woonboot en later in een houten prefab-woning zonder gas, licht of stromend water. Hij heeft genoeg aan gasflessen, een aggregaat, een waterpomp en heel veel dieren. Maar zo simpel is het niet altijd geweest. “In 2010 brandde mijn woning af. Het is een eiland, dus de brandweer kon er niet komen. Mijn autosleutels zaten in mijn zak, de rest is verbrand. Al mijn platen gesmolten en ik heb alleen nog resten van fotoalbums en boeken. De oorzaak hebben ze nooit gevonden, maar mijn reservebootje lag ineens aan de andere kant van het water.”
Bungalowtent
De provincie is al jaren op jacht naar het stukje land, maar Jack krijg je niet zomaar weg van zijn eiland. “De dag van de brand kocht ik een bungalowtent waar ik de wintermaanden in heb geleefd. Als ik maar op mijn eiland kon zijn.” Later kon hij een oude boot neerleggen, met de garantie dat het eiland tot zijn overlijden van hem blijft. “Ik kan hier best 100 worden”, is zijn nuchtere conclusie.
‘De stad is anders’
Tegenwoordig brengt Jack zijn tijd door op het eiland en zorgt voor zijn moeder, maar in Gouda komt hij de laatste jaren niet vaak meer. “De stad is anders, vroeger kon je op donderdag de ene voet niet voor de ander zetten op de markt. Toen zag je altijd de man met de lange pijp lopen, dat straatbeeld is verdwenen.”
De komende jaren blijft hij zorgen voor zijn moeder en is hij bezig een educatieprogramma voor kinderen op te zetten op het eiland. “De vergunning voor een pontje is alvast binnen”, zegt hij trots. Hij vertelt prachtige en pijnlijke anekdotes uit zijn leven, waarin hij ‘dure lessen heeft betaald’. En voor het afscheid geeft hij nog wat wijsheden mee. “Ik geef mijn moeder elke week nieuwe bloemen. Je moet ervan genieten, zolang je er bent. Wees oprecht, wees eerlijk, daar win je het mee. Maar vooral: hou de humor erin, wat er ook op je pad komt.”
(Bron: Weekblad deGouda)