Vermoeid stapte trainer Eugene Bos begin september weer het gemeentehuis binnen. Niet bepaald uitgerust, zoals hij zelf zei met gevoel voor understatement. Uitgerust of niet, de vakantie had wel iets veranderd aan de kijk op zijn werk. We spreken Eugene naar aanleiding van ons zomervakantieartikel ‘Even helemaal niks’. Dat ging over de vraag: als je op vakantie gaat twijfelen over je werk, wat doe je daar dan mee?
In het dagelijks leven is Eugene te vinden in het Huis van de Stad, waar hij werkzoekenden sollicitatietraining geeft, het Parttime Ondernemerstraject organiseert en trainingen geeft aan cliënten van werkcoaches. Dankzij zijn actieve manier van presenteren –Eugene heeft improvisatietheater gedaan—blijf je bij hem gegarandeerd bij de les. Zelf weet de trainer aardig wat hij wil, maar de kneep zit bij hem niet langer in welk werk, maar de manier waarop.
9 tot 5 mentaliteit
Eugene’s loopbaan begon na een opleiding Werktuigbouwkunde, waar hij eigenlijk als vanzelf in schoof, maar zich niet op zijn plek voelde. Zijn eerste baan begon hij als inkoper bij een technisch bedrijf, daar kende hij ´het trucje´ na een jaar wel. Bovendien bleek de 9 tot 5 mentaliteit hem slecht te passen: “Om drie uur zat ik naar de klok te kijken en dan had ik het gevoel dat het twee uur later was en dan was het vijf over drie. Ik moet hier weg”, zegt Eugene met overtuiging. In zijn latere functies, bij Imtech en Alcatel vond hij meer vrijheid, mocht hij reizen en zelf zijn tijd in te vullen. Een detacheringsbureau gaf hem een inkijkje in verschillende functies. Op die manier kwam hij stap voor stap achter de drijfveren in zijn werk: “Mijn hoogste waarde is autonomie en vrijheid”, zo leerde hij. Dat heeft ook een lastige kant, namelijk ‘dat je niemand hebt om mee te sparren’.
Jaren later, na een ongezonde werksituatie in de ICT-branche nam Eugene ontslag en kwam tijdelijk thuis te zitten. Dit stelde hem in staat om afstand tot het werk te nemen en te kijken waar hij stond. “Toen ben ik gaan reflecteren; wat is er eigenlijk gebeurd de afgelopen jaren, waar moet ik heen?” Het improvisatietheater bracht hem op een nieuw spoor: “Toen is het trainerschap begonnen”.
Vakantie
Nu, twaalf jaar later, zitten we tegenover elkaar aan een tafel in het Huis van de Stad. Hij heeft zijn tweede opleiding maar afgezegd, zegt Eugene terloops. Eén masteropleiding naast een drukke baan leek hem bij nader inzien wel genoeg. Het tekent zowel zijn torenhoge ambitie, als de verandering die in de lucht zit.
Dat heeft alles te maken met zijn laatste reflectiemoment, op vakantie. Eugene: “Normaal ga ik naar Spanje in het huis van mijn ouders. Dan neem ik zo’n stapel boeken mee (hij houdt zijn hand een halve meter boven tafel), neem mijn laptop mee en ben meestal bezig tussen het strand en het plannen van mijn jaar”. Dit keer echter, gebeurde niets van dat alles: “We zijn op een surfvakantie gegaan met het gezin. Ik kon daar niks. Alles was heel primitief”. Dat leverde weliswaar frustratie op, maar niet alleen dat: “Doordat ik niet meer in het patroon zat van ‘ik moet boeken lezen’, kwam ik tot de conclusie dat ik in een soort ratrace zat, waar ik mezelf in vast had gezet”. Wat hem hielp was de afstand die hij kon nemen, net zoals eerder toen hij een tijdje thuis zat. “Door de vakantie heel anders in te vullen, helemaal weg van de laptops en verbindingen, kon ik reflecteren van; wat doe ik nou eigenlijk en waarom doe ik het, wat levert het me op?” vertelt hij. Bovendien: “Het was de meest waardevolle vakantie omdat ik voor het eerst in 10-15 jaar weer een vakantiegevoel had”.
Eigen waarden
Eugene weet wel hoe hij in deze ratrace verzeild is geraakt. “Het is aangescherpt door Tony Robbins (van NLP, zie kader), die heb ik heel veel geluisterd voor mijn opleiding. Die zit heel erg op doelen, energie, dat alles groot moet en meer”. De trainer zag ineens in: “waarom zou ik heel veel, extreem, verkrampt in energie en doelen moeten werken, ik word daar heel ongelukkig van. Ik merk dat zijn (Robbins’) waarden, niet mijn waarden zijn”. Beslist: “Je moet zoeken naar de waarden in je leven, wat vind ik nou belangrijk?”
Genieten
Ouder worden speelt ook een rol in de verandering in houding, vertelt de trainer. “Nu ik vijftig ben kijk ik terug naar de jaren van veertig tot nu”. Eugene doet zijn rechter hemdsmouw omhoog en laat drie witte rubberen bandjes zien. Ze staan voor drie leeftijdsgenoten die recent in zijn omgeving overleden. Het was een ‘reality check’ om te zoeken naar wat er echt toe doet. Wat Eugene betreft wordt de komende tijd er een van minder naar buiten kijken, naar wat anderen doen en meer tevreden zijn met wat hij heeft: “Laat ik er nou eens van genieten, al is het maar voor een jaar ofzo”.
NLP staat voor Neuro-Linguistic Programming en heeft te maken met hoe het brein met informatie omspringt. Het slaat vooral op hoe het onbewuste brein functioneert en helpt mensen, door een beter begrip hiervan, effectiever leren communiceren.
Heb jij ook een vakantie-moment waardoor je kijk op werk sterk is veranderd? …
Lees hier het vakantieartikel terug: Even helemaal niks
Heeft u lokaal nieuws uit Gouda of omgeving?
Mail het ons via redactie@degouda.nl
Download nu deGouda App voor iOS en Android
23-09-2019 13:40