Complimenten voor vrijwilligers Groene Hart Ziekenhuis

Gouda- Vrijwilligers kom je in het Groene Hart Ziekenhuis bijna overal tegen. Ze zijn met 150 mensen een factor van betekenis in het ziekenhuis; een gewaardeerde factor ook. Dit jaar was het officiële compliment dat de Raad van Bestuur jaarlijks uitdeelt, dan ook voor hen. Wat doen de vrijwilligers en waarom? Weekblad deGouda spreekt met Reshma Jagroep, coördinator vrijwilligerswerk in het GHZ en met enkele betrokken vrijwilligers.

“Ik zie dat officiële compliment als een erkenning, een gebaar om te laten zien dat ook het ziekenhuisbestuur blij is met de vrijwilligers”, zegt Reshma Jagroep, coördinator vrijwilligerswerk. Het GHZ kreeg bovendien dinsdag 31 januari het NOV-keurmerk Goed Geregeld, vertelt Reshma niet zonder trots. Dat is een landelijk kwaliteitskeurmerk dat organisaties kunnen verdienen als ze met hun vrijwilligerswerk een hoog niveau hebben behaald. De vrijwilligers worden een professionele manier ingezet in de organisatie, zegt Reshma. “Er is vanuit het ziekenhuis veel aandacht voor hen, ze horen erbij, zijn op de afdelingen bijvoorbeeld echt onderdeel van het team,dat zorgt voor een grote betrokkenheid.”

Kwetsbare ouderen met een delier
Het werk van Jan Berden is even nieuw als bijzonder.Sinds kort zijn er drie vrijwilligers die kwetsbare
ouderen met een delier (acute verwardheid) helpen terug te komen in de realiteit door rust te creëren en persoonlijke aandacht te bieden. Een delier kan ontstaan na een traumatische gebeurtenis zoals een val of een operatie en kan enkele uren, maar ook enkele dagen duren.Het is voor hun genezing belangrijk dat deze patiënten daar snel weer uitkomen. Jan was kortgeleden nodig op de afdeling Orthopedie waar een vrouw herstelde van een gebroken heup en in een delier was geraakt. Haar zoon en dochter deden wat mogelijk was, maar konden niet constant bij haar zijn. Jan Berden, gepensioneerd ambtenaar bij Rijkswaterstaat, weet van aanpakken. “Je moet je creativiteit gebruiken en je moet aanvoelen waar zo’n patiënt behoefte aan heeft”, zegt hij eenvoudig.” Ik zag kaarten op haar prikbord, die zijn we samen gaan lezen. We kwamen daardoor in gesprek over haar familie en over het feit dat ze in het ziekenhuis lag. Zo probeer je haar in de werkelijkheid te krijgen. Ik vind het mooi om hieraan een bijdrage te kunnen leveren.” Jan oogt rustig; een rots in de branding van verwardheid.

“Ik ben echt waanzinnig dankbaar dat ik dit mag doen”
“Ik mag u namens het ziekenhuis een handmassage aanbieden.” Met die boodschap stapt Nicole Hageman een middag in de week de patiëntenkamers binnen van de afdeling Longgeneeskunde.Als ze erover vertelt, straalt ze.Ze was betrokken bij de proef die ruim een jaar geleden startte. Het zou een testperiode zijn van drie maanden,maar al snel was iedereen zo enthousiast dat besloten werd er niet meer mee te stoppen. Het streven is dat de handmassages op alle afdelingen worden aangeboden. Uit onderzoek blijkt, zegt Nicole, dat patiënten door een handmassage zich meer ontspannen voelen. “Ik gaf pas een dame die heel ziek was en daardoor weinig sliep een handmassage. Tijdens de massage viel ze toch in slaap. Het is mooi dat iemand zo wel kan ontspannen,daarom ben ik langer doorgegaan en kreeg ze de rust die ze mistte en zo nodig had. Ik ben echt waanzinnig dankbaar dat ik dit mag doen.”

Humor
Gastheer Wim de Bruijn houdt het graag luchtig. Een beetje humor helpt mensen te ontspannen.Wim is één van de gastheren die in herkenbare uniformen in de hal van het ziekenhuis staan en mensen vriendelijk groeten,de route wijzen of hen zelfs naar hun afspraak brengen als ze moeilijk hun weg kunnen vinden. “Als mensen binnenkomen, wacht ik altijd even. Ze rommelen vaak eerst nog wat in hun tas, op zoek naar de afsprakenkaart, en dan zie ik aan de blik in hun ogen of ik hen moet helpen of juist niet.” Een kind stelt hij graag met een grapje op zijn gemak. “Ik wil proberen de bezorgdheid en de spanning bij mensen weg te nemen, dat vind ik mooi aan dit werk.” Het gebeurt regelmatig dat mensen met wie hij meeloopt om ze bij hun afspraak te brengen, hun verhaal aan hem vertellen. “Wij vragen nooit: waarom bent u hier. Maar soms hebben mensen behoefte hun hart te luchten.” Alle vrijwilligers krijgen een basistraining hoe op een gastvrije manier om te gaan met patiënten, Wim die dit werk nu bijna een jaar doet, natuurlijk ook. “Maar het gevoel voor mensen, daar kan geen opleiding tegenop.”

Vrijwilligers gezocht
Het Groene Hart Ziekenhuis is op zoek naar meer vrijwilligers die kwetsbare ouderen met (kans op)
een delier willen begeleiden of vrijwilligers die handmassages willen geven. Heeft u interesse in
een van deze vrijwilligersfuncties, kijk dan op www.ghz.nl/vrijwilligers voor meer informatie.