Gouda – Op 3 oktober 2003 wordt door drie woningcorporaties het voorlopig koopcontract van Livingstonelaan 52 getekend. Als de plannen voor een sociaal pension een paar dagen later uitlekken, breekt in de wijk grote onrust uit. Toch duurt het tot in november tot de gemeente een bewonersavond organiseert. De grote vraag is: was dit met opzet?
Deze week in slotdeel III: de voorlichtingsavond van de gemeente Gouda
In ons onderzoek naar wat zich achter de schermen bij de gemeente Gouda heeft afgespeeld blijft veel in nevelen gehuld. Dit komt doordat veel communicatie van de gemeente uit die tijd niet bewaard is gebleven. In de documenten die we dankzij de Wob (Wet openbaarheid van bestuur) wel konden inzien komen wel signalen van opzet naar voren.
E-mails
Centraal daarin staan twee e-mails. De berichten zijn gericht aan wethouder Piet van der Sluijs, portefeuillehouder van de gemeente Gouda. Hoewel ze zijn geanonimiseerd blijkt uit de inhoud dat ze afkomstig zijn van het Leger des Heils. In de eerste mail, van 6 oktober, wordt verwezen naar een overleg van vier dagen eerder, waarop de heren om tafel zaten: ‘Daarin was jij terughoudend over de rol van de gemeente Gouda’, aldus de briefschrijver. Met die rol van de gemeente is hij het duidelijk oneens: ‘Ik deel jouw mening dat er goed en op de juiste manier gewerkt moet worden om deze voorlichting in goede banen te leiden en te houden, maar daarin speelt de gemeente een sterke regierol’.
Geen partij
De schrijver brengt een paar overwegingen over het voetlicht.
Zo zijn er de drie woningcorporaties, die samen het pand hebben aangekocht om hem vervolgens te verbouwen voor en verhuren aan het Leger des Heils. De briefschrijver vindt dat deze corporaties ‘de nek hebben uitgestoken’, puur omdat de gemeente zelf niet in staat was (of wilde zijn) om het pand aan te kopen. De constructie komt de gemeente goed uit; later zal zij volhouden dat zij ‘geen partij is geweest in de aankoop’ van het pand en dat de gemeente er ‘geen invloed op heeft gehad’. Zo behield zij schone handen naar de wijkbewoners toe.
Daarnaast verwijst de schrijver naar de intentieverklaring voor het pension, waar de handtekening van de wethouder onder staat. Hiermee heeft de gemeente zich verbonden aan de komst van een sociaal pension.
Uit de tweede brief (21 oktober) blijkt dat de gemeente op een eerder moment wel gewoon een informatiebijeenkomst voor het Leger des Heils heeft georganiseerd. Zo schrijft hij dat zijn organisatie ‘de voorlichting die in het verleden is gegeven met de gemeente bij de start van het Kompas [als] positief [heeft] ervaren’. Bij de opening van de Leger des Heils locatie aan de IJssellaan zag de gemeente het nut van informeren schijnbaar wel in.
Geen reactie
Het is niet eenvoudig om meer te weten te komen over de intenties van de gemeente in die dagen. Wat wel zichtbaar is, is dat na een periode van zo’n twee weken de briefschrijver op 21 oktober nog een laatste poging waagt. In die mail aan de wethouder stelt hij nogmaals een ‘verschil van mening over wie deze avond als gastheer zal optreden’ vast. En dat de wethouder niet reageert.
Verdedigingslinie
Die lange radiostilte is opmerkelijk, omdat al op 9 oktober de eerste brieven binnenkomen op het gemeentehuis. Omwonenden vragen zich verbijsterd af waarom er geen inspraakmogelijkheden zijn geweest voor de komst van het pension. Tijdens de eerste informatiebijeenkomst (10 november) zegt de gemeente dat zij ‘omwonenden niet [hoefden] te informeren, want er was geen bestemmingsplanwijziging’. Wettelijk correct maar hiermee gaat zij tegelijk voorbij aan het informatierecht van burgers.
Betrokken
Concluderend kunnen we vaststellen dat de verdedigingslinie van de gemeente niet erg geloofwaardig oogt. Zo weten we dat zij wel degelijk een partij is geweest, zelfs een drijvende kracht, al ver voor de komst van het pension. De gemeente schoof bovendien aan bij samenkomsten van de ISP (Initiatiefgroep Sociaal Pension), de groep die de komst van het pension voorbereidde. Tenslotte wachtte de gemeente met de eerste informatieavond tot de definitieve koopovereenkomst was getekend en het pension al een feit was. Hiermee joeg ze vele omwonenden tegen zich in het harnas.
Na
Na vele rechtszaken stelde de Hoge Raad in 2010 de gemeente Gouda in het gelijk. De werkwijze van de gemeente had toen al tot jaren van spanningen geleid voor omwonenden van het pension. Tegelijkertijd ging de werkwijze ten koste van de nieuwe bewoners van het Sociaal Pension. Want ondanks strubbelingen in het begin zijn de nieuwe bewoners anno 2020 onder omwonenden behoorlijk geaccepteerd.
Heeft u lokaal nieuws uit Gouda of omgeving?
Mail het ons via redactie@degouda.nl
Download nu deGouda App voor iOS en Androida
08-09-2020 07:55