Gouda – Ze lijken de term zelf te veel eer te vinden, of wellicht hebben ze hem al te vaak gehoord, maar af en toe komt ‘ie toch voorbij: hoopverlener. Ik vind het een prachtige benaming, en steeds toepasselijker naarmate ons gesprek vordert. Ik spreek vandaag met Renate Visser en Petra van Buren, beiden werkzaam bij Kernkracht; Renate in de rol van ervaringsdeskundige en Petra in die van directeur-bestuurder. Kernkracht komt op voor de belangen van mensen ter bevordering van de psychische, sociale en maatschappelijke gezondheid. De stichting viert deze maand zijn 15-jarig bestaan, en ik wil weten hoe het begon, waar Kernkracht nu staat en hoe de toekomst eruit ziet.
Vanuit ontwrichting naar herstel
Renate heeft in haar functie als cliëntondersteuner vandaag verschillende afspraken in haar agenda staan en ze somt de uiteenlopende problematieken op: verslaving, schulden, wachtlijsten, mantelzorgondersteuning, eetproblemen… Renate: ‘Uiteindelijk gaat het niet om je diagnose, maar om wat deze met je doet.’ Zelf heeft ze in haar jeugd traumatische ervaringen moeten doormaken en in combinatie met ‘een basis van dingen die niet altijd goed gaan’ werkte dat ontwrichtend. Ze voelde zich gesterkt door haar geloof en de hulp van mensen om zich heen en wil datzelfde nu voor anderen betekenen. ‘De mensen die bij Kernkracht terechtkomen, zoeken opnieuw naar een plekje vanuit een vaak donkere situatie, willen graag gehoord worden, hebben behoefte aan (h)erkenning, begrip en ondersteuning, of zoeken de juiste informatie.’
”Uiteindelijk gaat het niet om je diagnose, maar om wat deze met je doet”
Het begin
Petra stond aan de wieg van Kernkracht: ze begon als coördinator en is inmiddels al 14 jaar directeur en sinds drie jaar directeur-bestuurder van de organisatie. ‘We zijn ontstaan uit initiatieven van diverse cliëntenraden in de GGz. Deze verenigden zich in een zorgvragersoverleg, ondergebracht bij het toenmalig Patiënten- en Gehandicaptenplatform (PGMH) waarin, naast cliënten uit de geestelijke gezondheidszorg, ook ouderen en gehandicapten vertegenwoordigd waren. Omdat we tussen deze groepen ondergesneeuwd dreigden te raken, zijn we in goed overleg verzelfstandigd tot Zorgvragersorganisatie GGZ Midden-Holland (ZOG MH). We openden in 2000 onze deuren aan de Hoge Gouwe en mensen konden binnenlopen zonder dat er een afspraak nodig was. Dit initiatief ontstond echt vanuit de wens van de cliënt.’ De lasten van het pand aan de Hoge Gouwe werden te hoog, en inmiddels is Kernkracht al 5 jaar gevestigd aan de Tielweg 3 in Gouda. Is deze locatie niet te ver verwijderd van doelgroepen en daarmee te weinig zichtbaar? Petra: ‘Al moet je eventueel ver lopen: als je hulp nodig hebt, weet je de weg naar Kernkracht te vinden.’
En dat mensen de weg naar de organisatie weten te vinden, wordt duidelijk uit de cijfers: de organisatie had tien jaar geleden nog drie betaalde krachten en vijf vrijwilligers en heeft nu 12 betaalde medewerkers en 80 vrijwilligers. Petra: ‘Wachtlijsten worden lang en de druk op mantelzorgers wordt groter. Door de decentralisatie van de jeugdhulpverlening is er veel onrust. Persoonsgebonden budgetten worden minder vaak toegekend of zijn beperkter en indicaties worden minder snel afgegeven omdat er te weinig budget is. Mensen vallen tussen wal en schip en dan komt Kernkracht vaak in beeld.’
Expertise
Op de website van Kernkracht wordt al snel duidelijk dat er een breed scala aan medewerkers is dat op veel gebieden kan helpen. Zo gaat de ‘Straatadvocaat’ bijvoorbeeld naar de dag- en nachtopvang voor dak- en thuislozen om mensen aan te spreken en worden de jongeren van ExpEx (Experienced Experts) ingezet als voorlichter of adviseur bij overleggen. Er zijn ‘krachtgroepen’ waarin men steun en tips geeft aan mensen in schulden en ervaringsdeskundigen die de gemeente Gouda adviseren in bijvoorbeeld de communicatie rond schuldhulpverlening. De mensen van Kernkracht begeleiden cliënten terug naar werk, helpen bij het vinden van een maatje of organiseren bijeenkomsten die eraan moeten bijdragen de stigma’s rond psychische aandoeningen weg te nemen.
De vrijwilligers krijgen allemaal een basisopleiding tot ervaringsdeskundige, waarna ze zich in een vervolgopleiding kunnen specialiseren tot bijvoorbeeld clientondersteuner of ervaringscoach bij een van de projecten die geboden worden. Ook ‘ervaringsdeskundige’ word je niet zomaar genoemd, 80% van de medewerkers heeft zelf in het verleden gekampt met de problemen waar de cliënten ook tegenaan lopen. De mensen van Kernkracht grijpen echt niet voortdurend terug op hun eigen verhaal, maar het creëert wel begrip en kan helpen bij de benadering.
Toekomst
Wat valt er nog te dromen voor Kernkracht? Hoe ziet de organisatie er over 15 jaar uit? Petra: ‘Ik hoop dat er meer geld en ruimte komt voor HerstelHuizen. Hier kunnen mensen terecht die in een crisissituatie zitten er of erin dreigen te belanden.’ In 2020 opent het eerste HerstelHuis zijn deuren: het is een plek ergens in Midden-Holland waar vijf à zes cliënten in een landelijke omgeving kunnen uitrusten en waar ervaringsdeskundigen steun bieden. Petra maakt zich ook sterk voor voorlichting op scholen, liefst structureel en landelijk, en heeft de wens Herstelcolleges te openen: trainingscentra waar mensen werken aan hun herstel en waar mensen opgeleid worden om lokaal ondersteuning te kunnen bieden aan cliënten.
Over het allerbelangrijkste zijn Petra en Renate het sowieso roerend eens: heel veel eenzame mensen hebben behoefte aan contact; aan liefde, warmte en steun. En dat is wat Kernkracht kan bieden: expertise, aandacht en de hoop op een betere toekomst.
Heeft u lokaal nieuws uit Gouda of omgeving?
Mail het ons via redactie@degouda.nl
Download nu deGouda App voor iOS en Android
03-12-2019 09:45