Tinderen en/of Happn

Column – Het voordeel van werken met een jong team is dat je een inkijk krijgt in hun belevingswereld en op de hoogte blijft van dingen die ‘hot’ zijn. Inmiddels bevind ik me in een andere leeftijdscategorie, maar natuurlijk ben ik nog jong van geest en wederom vrijgezel. Ik heb mij gestort op dating-apps, op advies van de collega’s heb ik gekozen voor Tinder en Happn – van die laatste had ik overigens nog nooit gehoord. Voor dit themanummer ‘Liefde’ doe ik verslag van mijn eerste ervaringen in de digitale datingwereld.

Tinder
Voor diegene die geen ervaring hebben met Tinder, volgt hier een korte uitleg. Zodra je de app op je mobiel hebt geïnstalleerd maak je een profiel aan waarbij het gaat om de foto’s, maar je kunt ook een stukje tekst toevoegen wat ik je ook zeker aanraad te doen. Daarna zoekt de computer naar mensen in jouw directe woonomgeving en toont hun profielfoto’s op je scherm. Spreekt de foto je niet aan dan swipe je naar links, spreekt de foto je wel aan dan swipe je naar rechts. Vindt die persoon jouw foto ook leuk, geen idee of en wanneer ze die zien, dan heb je een match en kun je chatten. Tot zover ook de gratis functies. Ga je betalen dan wordt het mysterie ontrafeld en krijg je direct te zien wie jou leuk vindt en kun je dus meteen gaan chatten. Kosten voor de Premium functies is bijna 30 euro per maand.

Na een korte uitleg en demo op kantoor van mijn collega, besloot ik ‘s avond de Tinder-app te installeren op mijn mobiele telefoon. Ik zocht een paar recente foto’s en plaatste deze in mijn profiel. En dan de profieltekst. Dat vind ik wel een leuke uitdaging als schrijver. Hoe kun je in vier zinnen duidelijk maken wie je bent en waar je voor staat? Dat kan! Een kwestie van to the point zijn en eerlijk blijven. Vermijd daarbij wel elk cliché. Profiel opslaan en go. Game on!

De app ging op zoek naar geschikte (?) mensen en na enkele seconden verschenen de eerste foto’s op mijn scherm. Tja en dan. Hoe ga je nu een besluit nemen? Links of rechts swipen? Een nee is vaak duidelijk (er zijn vrouwen die je wat betreft uiterlijk niet aan trekkelijk vindt) maar het grijze gebied is lastig en een overtuigend ja komt zelden voor. Ik vraag me af hoe de computer de dames selecteert welke mij getoond worden. Bij de getoonde foto’s kreeg ik na een tijdje de neiging om een aantal tips op te gaan schrijven voor de dames op mijn Tinderbeeldscherm.

Lieve dames op Tinder, wat leuk dat u zich presenteert maar wat mij opvalt bij de eerste kennismaking op mijn scherm wil ik even kwijt:

• Waarom zijn jullie foto’s vaak zo wazig, pixelig, bewogen of van heel ver weg?

• Waarom toch allemaal met een grote zonnebril op? Zo kan ik je ogen niet zien en dat is toch de tunnel naar je ziel?

• Vrouwen en de haardracht is wel een dingetje weet ik uit ervaring, maar op Tinder lijkt de standaard dat je haarkleur geblondeerd moet zijn. Ik heb er niets op tegen maar het viel me gewoon op.

• Wat ik niet begrijp zijn alle foto’s van een hondje in je profiel. Vermoedelijk is de hond van jou, maar waarom moet ik die nu al zien? Wat is de gedachte hierachter? Voor mij als man een raadsel.

• Tja, en dan lijkt het gros van de dames aan de alcohol. Op de ene na de andere foto zie ik je, soms enigszins lazarus, met wijntje of met bier in de hand.

• Je vakantiefoto van een berg of zee is natuurlijk prachtig en ja, als we een mooie relatie hebben gaan we natuurlijk reizen, maar bij de aanvang zie ik toch liever leuke foto’s van jou in je eigen omgeving.

• Oh ja, ik heb nog nooit zoveel internet slogans (digitale tegeltjes wijsheden) gelezen als tijdens mijn momenten op Tinder.

De volgende dag deelde ik mijn bevindingen met mijn jongere mannelijke collega’s. Er blijken twee swipe-strategieën te zijn: bij de eerste methode ga je serieus iemand zijn profiel bekijken en maak je dan een swipe-keuze. Bij de tweede methode swipe je bijna iedereen naar rechts en bij een match ga je pas kijken wie de persoon is. Je kunt namelijk altijd met één klik een match ongedaan maken. Na een paar dagen op Tinder, zo voor het slapen gaan, ontstaan de eerste matches. Is er een match dan kun je gaan chatten met deze persoon. Soms heb je een match en verdwijnt deze net zo snel als die kwam opdagen, die hanteren dus strategie twee. Over dat chatten verderop meer. Eerst even kijken naar die andere app.

Het verschil met Tinder is dat je mensen te zien krijgt die op dat moment in de buurt zijn of die onlangs in de buurt zijn geweest, dus in de supermarkt, in je favoriete café, in de sportschool etc. Vind je de foto van die persoon leuk dan geef je een hartje aan deze persoon. Doet de ander dit ook op jouw foto dan heb je een ‘crush’ en kun je gaan chatten. Happn is voor de dames volledig gratis, voor de heren is een abonnement nodig als je bijvoorbeeld meteen een chatverzoek wilt indienen en niet wilt wachten of er een ‘crush’ ontstaat. Ook hier zijn de kosten voor de Premium optie net geen 30 euro per maand. Opvallend dat zo’n moderne app dit ouderwetse onderscheid tussen mannen en vrouwen maakt. Ik had dus nog nooit van Happn gehoord en was verbaasd om te zien hoeveel mensen in mijn buurt de app gebruiken. Het grappige van deze app is dat waar je ook gaat, je een soort digitaal visnet achter je aansleept en allerlei profielen vangt. Die profielen kun je vervolgens op een ander moment bekijken.

Althans, dat is het idee, maar dat sleepnet blijkt toch niet perfect te werken. Zo kom ik er al snel achter dat iemand in de directe omgeving van mijn huis ook Happn gebruikt. Deze persoon heb ik volgens de app in een paar dagen al meer dan 50 keer gezien op 1 km afstand. We krijgen een ‘crush’ maar spreken af om niet te vertellen waar we wonen, immers je moet elkaar toch in het echt ontdekken is de gedachte achter de app, leek mij. De geheimzinnige buurvrouw heb ik in het echt nooit gezien en verdween ook uit Happn.

Rondom mijn werkplek woont een Happn-gebruiker wier pad ik al zeker 560 keer moet hebben gekruist de afgelopen maand. Het profiel bestaat alleen uit een onbegrijpelijke tekst en heeft geen foto’s, dus dat maakt het lastig deze persoon te ‘ontdekken’. Een ‘crush’ zit er niet in en betalen ga ik niet, dus deze persoon zal altijd een mysterie voor mij blijven. De ultieme functionaliteit van het sleepnet blijk ik te kunnen testen op kantoor. Een vrouwelijke collega blijkt ook op Happn te zitten en onze profielinstellingen staan goed! Tijdens een meeting leggen we onze telefoons dicht tegen elkaar aan. Een paar uur later kijken we allebei verwachtingsvol naar onze Happn-timeline. Maar helaas, we zien elkaar niet 🙁 Een week later doet zich opnieuw een gelegenheid voor en onze telefoons genieten opnieuw van elkaars aanwezigheid. Ditmaal is het raak. Op beide Happn-timelines verschijnt elkaars profiel. Nu nog een hartje geven en we kunnen gaan chatten.

Chatten
Heb je eenmaal een verbinding gemaakt met iemand dan kun je gaan chatten. Verschil tussen Tinder en Happn is er dan niet meer, maar het chatten is niet zo geavanceerd als WhatsApp. Zo kun je bijvoorbeeld geen foto’s delen in de gratis versies. Tja, hoe begin je nu een chat met een wildvreemde? Dat is niet moeilijk. Gewoon doen wat je altijd doet als je iemand ziet, is mijn insteek. Het leuke van een chat is dat je al een klein beetje uit de digitale anonimiteit treedt en stapjes maakt richting de echte wereld. Maar natuurlijk nog heel veilig. Mensen schrijven ook allemaal verschillend, met of zonder humor, maar er zit vaak wel een patroon in de onderwerpen ontdek ik. “Wat zoek jij op Tinder”, is een veel gestelde vraag. Of een chat een beetje op gang komt en blijft hangt van beide af. Hoe geïnteresseerd je bent in de ander is, net als in het echte leven, de basis voor een goed gesprek en dus ook een goede chat. Het leuke van een chat vind ik dat je een kleine inkijk krijgt in iemand zijn leven. Het is niet veel maar soms net genoeg om een beeld te vormen (“ik doe nu even de was” of “ik heb net een museum bezocht”). Antwoorden in een chat creëren soms ook kriebelende gevoelens bij jezelf (in combinatie met de foto’s). Gecreëerd in je eigen hoofd door je eigen fantasie. Als iemand wel gezellig lijkt kun je overgaan tot de volgende stap waar het natuurlijk allemaal om te doen is. Een echte ontmoeting.

Die eerste ontmoeting
Na al dat digitale geweld wordt het tijd om terug te gaan naar de echte wereld. De eerste ontmoeting. Grappig dat dan alle hedendaagse middelen weer wegvallen en er gewoon twee mensen, ietwat zenuwachtig en ongemakkelijk, tegenover elkaar zitten. Niks geen apps of gepimpte foto’s meer. De echte wereld staat voor je en dat is by far veel leuker dan alle apps bij elkaar. Mensen zijn prachtige wezens die elkaar kunnen inspireren, boeien, laten voelen en genieten. Als radio-DJ is verhalen vertellen een liefde van mij, maar de verhalen ontvangen van anderen vind ik vaak nog veel leuker. En nu zijn de biologische mechanismen weer aan zet om ervoor te zorgen dat er een ‘crush’ of ‘match’ ontstaat. Het lieve lachje van de ander, de mooie ogen waarin je kunt verdwijnen. Liefde tussen mensen blijft ondoorgrondelijk. Gevoel en verstand, alles gaat tekeer in je hoofd. Apps kunnen je in contact brengen met iemand maar daarna moet je het op eigen kracht verder brengen. Lekker analoog.

Heeft u lokaal nieuws uit Gouda of omgeving?
Mail het ons via redactie@degouda.nl

Download nu deGouda App voor iOS en Android 

25-08-2018 17:25