Gouda – “Wij wisten altijd al dat we ooit naar Nederland zouden verhuizen. Als moeder en als vrouw en schrijfster voelde ik mij niet op mijn plek in Turkije. Ik werd steeds voorzichtiger en ging zelfs nadenken over welk boek ik meenam als ik onderweg was. Je zou zomaar gearresteerd kunnen worden vanwege een verkeerd boek. Daarom vertrokken we. We lieten ons goede leven achter ons, ons sociale netwerk, onze eigen woning, vrienden en familie. Het was een grote beslissing en moeilijker dan ik dacht. Toch heb ik geen seconde spijt van onze beslissing.”
Çiler Ilhan (45) is een Turkse schrijfster en won met haar tweede boek ‘Verbannen’ de -EU-Literatuurprijs. Het boek is inmiddels -vertaald in maar liefst 27 talen. Ze woont samen met haar man Timur, dochtertje Eva en kat Minnoş sinds vorig jaar in Gouda.
“Schrijven is mijn werk en mijn verhalen en gedichten zijn in veel -literatuurtijdschriften en boeken -verschenen. Toch had ik niet verwacht dat ik die -EU-literatuurprijs zou winnen of dat het boek in zoveel talen vertaald zou -worden. Via PEN (internationale schrijvers-vereniging) worden kandidaten verzameld. Ik ben de jury dankbaar dat ze het een goed boek -vonden. Het heeft zoveel deuren geopend. Met mijn tweede boek ben ik een internationaal schrijfster geworden. Ik word uitgenodigd op internationale literaire festivals en spreek op evenementen. Bij elke uitgave van het boek in een andere taal is er weer aandacht, komen er reviews. Zo promoot ik ook steeds de Turkse literatuur. Tijdens interviews krijg ik altijd veel vragen over Turkije, het is een actueel onderwerp. Ik ben voorzichtig. De regering heeft nu zoveel macht en veel journalisten zitten gevangen.
Ik ben geboren in Denizli en -opgegroeid in Izmir in Turkije. Na mijn studie P-olitieke Wetenschap en Internationale -Betrekkingen in Istanbul heb ik nog een jaar -Hotelmanagement gestudeerd in -Zwitserland. Ik wilde zo graag internatio-nale ervaring opdoen. Ik greep de kans aan en heb ook nog een paar maanden in Wenen en Eindhoven gestudeerd. Mijn man heeft een Turkse vader en een Noorse moeder. Hij is opgegroeid in Nederland omdat zijn vader een belangrijke positie bij Philips had. Mijn man en dochter -hebben zodoende een Nederlands paspoort. We wisten dat we naar Nederland zouden -verhuizen maar wilden wachten tot Eva
wat groter zou zijn.
Ik realiseerde me niet dat het pijn doet -wanneer je verhuist en iets achterlaat. Dat het niet meer hetzelfde is. Dat gevoel krijgt je klein. Het is een rouwproces, je verliest iets en dat moet je verwerken. Ik heb er nooit spijt van gehad. Eva is zo -gelukkig hier, ze gaat met -plezier naar school, spreekt vloeiend Nederlands en kan goed overweg met haar klas-genootjes. We gaan op de fiets naar school en halen soms een ijsje. Dat is vrijheid.”
De studeerkamer van Çiler is indruk-wekkend. In de boekenkast staat een hele rij boeken met vertalingen van -‘Verbannen’. Daaronder een volle plank met boeken waar verhalen of gedichten van Çiler in staan. Daaronder een plank met de -magazines, waarvan ze de -hoofdredacteur was.
“Mijn derde boek wordt een roman. Het gaat over iemand met een joodse achtergrond en ik doe veel research. Het is bijna een obsessie. Ik noem mezelf een functioneel perfectionist. Drie jaar ben ik nu bezig en ik hoop dat het boek dit jaar af is.
Het prijswinnende boek ‘Verbannen’ is ontstaan uit krantenberichten. Ik werkte aan een ander boek en zag een kranten-bericht over een Iraakse vrouw die -probeerde haar twee zonen te beschermen. Midden in de nacht vielen Amerikaanse soldaten -huizen binnen op zoek naar ‘terroristen’. Ze -hadden haar oudste zoon al mee-genomen. Ik dacht bij mezelf, hoe kun je zo ver weg van je eigen land, in het holst van de nacht een huis -overvallen en -iemands kind van zijn bed -plukken? Ik was helemaal overstuur en kon het gewoon niet -begrijpen. Ik knipte het artikel uit en legde het apart. Ik verzamelde nog meer krantenartikelen. Al -ijsberend door de woonkamer werd het duidelijk voor mij. Ik moest dit boek schrijven. Sommige verhalen zijn pure fictie, anderen gebaseerd op de werkelijkheid. Het is geen boek met losse verhalen, het zijn fragmenten, -stukken uit iemands leven. Elk stuk vanuit een ander oogpunt. Ik wilde dat deze -verhalen niet vergeten zouden worden.
We zijn zelf hiernaartoe gekomen en wat een geluk dat mijn man direct werk had. We -hebben nog niet het leven dat we in Turkije hadden. Hier beginnen we -helemaal opnieuw. We bouwen vol ver-trouwen aan ons nieuwe leven hier in Gouda.”
Çiler Ilhan vertelt over haar boek bij:
Forum on European Culture – Building -Conversation – 1 juni – Amsterdam
https://www.debalie.nl/agenda/podium/
building-conversation/uitgelicht/e_9783299/p_11770880
Read Europe, 3 juni, Brussel
http://passaporta.be/agenda/read-europe
Kijk voor meer informatie op:
Heeft u lokaal nieuws uit Gouda of omgeving?
Mail het ons via redactie@degouda.nl
Download nu deGouda app voor iOS en Android
19-05-2018 14:00