Gouda – Weekblad deGouda duikt in deze serie over muziek in de wereld van de Goudse klanken. We gaan gesprekken aan met Goudse muzikanten, bandjes, koorleden, muziekdocenten en muziekkenners en zoomen in op de muziekmogelijkheden in de stad. Het antwoord op de vraag of Gouda een muziekstad is, mag u als lezer aan het eind van de serie zelf geven.
Cornelis De Keizer, rolde met zijn passie voor muziek op zestienjarige leeftijd de muziekwereld in. Vlak na de opening van ‘Lex Hardings Discotheek Platen en Posters’ in 1968 kocht Cornelis zijn eerste dubbel LP. Niet veel later werkte hij als parttime medewerker onder leiding van DJ, Veronica Radio Directeur en Media ondernemer Lex Harding. Inmiddels is Cornelis al veertig jaar directeur van Free Music High Fidelity. Hij heeft menig artiest en band zien komen en zien gaan.
Gouda kent ontzettend veel muziektalenten
Cornelis is over een ding duidelijk; Gouda kent ontzettend veel muziektalenten. Over de vraag welke Goudse namen hij voorbij heeft zien komen,moet hij even nadenken. Het zijn er veel. Hij noemt onder meer Niek Nieuwenhuijsen, drummer van Klein Orkest, Maurits Westerik, de frontman van Bewilder, Tim van Esch, zanger van de Handsome Poets maar ook mezzosopraan Tania Kross, die op Curaçao geboren is maar haar plek in Gouda vond. Daarnaast kent Gouda ook singer-songwriters als Eefje de Visser en Maaike Ouboter. “En, wat onderbelicht, de coverbands in Gouda. Zo heb je bijvoorbeeld The Old Timers waar Goudse siroopwafelbakker Kees van Zandwijk in zit. Ze spelen klassiekers van onder andere Neil Young, The Beatles, The Rolling Stones en Bob Dylan.”
Muziekstad
“Wanneer is een stad een muziekstad?”, is de tegenvraag op de vraag of Cornelis vindt dat Gouda zichzelf zo mag noemen. “In principe ontstonden de meeste Nederlandse bands tijdens de jaren zestig in Den Haag. Gouda ligt onder de rook van deze stad. Tegenwoordig komen er veel artiesten en bands uit Utrecht en Haarlem. Volgens Cornelis heeft dit alles te maken met de capaciteiten die Gouda mist. “Gouda heeft te weinig poppodia”, zegt hij. “Vroeger had je meerdere zalen. Bijvoorbeeld Over De Brug aan de Peperstraat. Daar draaide ik zelf als discjockey.” Hij haalt ook de Haven aan de Westhaven aan. “Een poppodium dat is overgebleven is So What! en nu heb je Studio Gonz. Het is jammer dat hier mede vanwege de brandveiligheid niet zoveel mensen in kunnen, dat is voor sommige bands en artiesten minder aantrekkelijk. Daarnaast is alles is tegenwoordig zo geprofessionaliseerd dat het al snel te duur is voor kleine zalen om bands en artiesten te huren.”
LP is terug
Cornelis is zijn leven lang een groot fan van vinyl. Bij hem in de winkel zijn platen nooit helemaal weggeweest maar om zich heen zag hij merendeel van het aanbod aan vinyl verdwijnen. Hij is positief over de herintroductie van de platenspeler anno nu. “De kwaliteit en belevenis van de muziek is via een plaat zo veel beter”, vindt hij. De hang naar platen in dit digitale tijdperk is volgens hem een vorm van tegenbeweging. Ook artiesten brengen tegenwoordig hun albums op vinyl uit. “Mensen die van muziek houden ondervinden dat door het digitaliseren van muziek gewoon een stuk geluid verkleurt of wegvalt.” Volgens Cornelis mis je de warmte die een vinylplaat wel biedt. In de winkel aan de Turfmarkt kun je terecht als je meer wil weten over platen. “We bieden hier ook het gereedschap dat ervoor zorgt dat de muziekbelevenis zo goed
mogelijk kan worden ervaren.”
Foto: Cornelis de Keizer
Deze publicatie is een product van Gouda Media Groep